آرامش، از لوازم ضروری حیات انسان است؛ در واقع، تمام تلاش انسان برای دستیابی به آرامش روحی و معنوی در زندگی است. امروزه کوچکترین مسأله، انسان را آشفته کرده و آرامش درونی‌اش را به مخاطره میاندازد. افکار منفی و مخرب، سوء ظنها، مشکلات مادی، انواع اضطرابها و بیماری‌ها از جمله مسائل برهم زننده آرامش میباشند. در این راستا، قرآن کریم و ائمه معصومین، فرمایشات گرانسنگی دارند که انسانها را به خوشبینی نسبت به خداوند و امید به فضل و کرم او در مواجهه با ناملایمات زندگی دعوت می‌کنند. در این مقاله، سعی شده است به خوشبینی، راههای دستیابی به آن، پیامدها ونقش آن در رسیدن به آرامش، پرداخته شود. ازجمله راههای رسیدن به خوش بینی عبارتند از: عبادت، ترتیب اثر ندادن به سوءظن، پرهیز از پیش داوری و قضاوت زود هنگام، توجه به حضور خدا، نیک انگاری و احسان به مردم. حسن ظن رهایی از گناه و اندوه ناشی از آن،الفت با دیگران، سلامتی دین،حل مشکلات مردم، کاهش غم و ناراحتی ورسیدن به آرامش می‌شود.
)