مبانی تفسیری تفسیر آسان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکترای مطالعات اسلامی و مدرس دانشگاه

2 دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

چکیده

تفسیر آسان تالیف مفسر معاصر آیت الله محمد جواد نجفی خمینی است که منتخبی از تفاسیر معتبر می‌باشد. تفسیر آسان فاقد مقدمه‌ای جامع و کامل است که بیانگر مبانی، قواعد و روش تفسیری مفسر باشد. با توجه به جایگاه تفسیر آسان به عنوان یکی از تفاسیر معتبر معاصر و اهمیت مبحث مبانی تفسیری، پژوهش حاضر عهده دار تبیین مبانی تفسیری تفسیر آسان میباشد. با بررسی انجام شده، وحیانی بودن قرآن، حجیت سنت معصومان (ع) در تفسیر، تحریف‌ناپذیری، اعجاز، جامعیت قرآن، حجیت ظواهر، هماهنگی آموزه‌های قرآنی با فطرت بشری از جمله مبانی تفسیری تفسیر آسان است. با تتبع در این تفسیر می‌توان گفت که وحیانی بودن قرآن، مهم‌ترین مبنای مفسر در تفسیر قرآن است که دیگر مبانی را نیز تحت پوشش خود قرار می‌دهد. توجه به این مبنا علاوه بر اینکه مانع از تفسیر به رأی و ارائه‌ی تفسیری التقاطی و مادی از آیات قرآن شده، موجب گشته تا مفسر، قرآن کریم را معجزه دانسته و کتابی که ضامن سعادت دنیایی و اخروی است، معرفی ‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


قرآن مجید؛ ترجمه محمد مهدی فولادوند.
نهج البلاغه؛ ترجمه حسین انصاریان.
ابن بابویه، محمد بن علی؛ (1376ش)، الامالی، تهران: کتابچی.
ابن منظور، محمد بن مکرم؛ (1414ق)، لسان العرب، بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع.
ایازی، سیّد محمد علی؛ (1378ش)، شناخت نامه تفاسیر، رشت: انتشارات مبین.
آیین پژوهش، (مهر و آبان 1377ش)، دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم، شماره مسلسل52، سال نهم، شماره 4.
بابایی، علی اکبر و همکاران؛ (1379ش)، روش شناسی تفسیر قرآن، زیر نظر محمود رجبی، تهران: پژوهشکده حوزه و دانشگاه و سازمان سمت.
ثعلبى، احمد بن محمد؛ (1422ق)، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
حیدری، علی نقی؛ (1393ش)، اصول الاستنباط، قم: انتشارات پیام نوآور.
 رضایی اصفهانی، محمد علی؛ (1382ش)، درسنامه روش‌ها و گرایش­های تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
 سبحانی، جعفر؛ (1393ش)، الموجز فی اصول الفقه، ترجمه و شرح مسلم قلی پور گیلانی، قم: یاران.
 شاکر، محمّدکاظم؛ (1382ش)، مبانی و روشهای تفسیری، قم: انتشارات مرکز جهانی علوم اسلامی.
صفار، محمد بن حسن؛ (1404ق)، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّى الله علیهم، قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
 طوسى، محمد بن حسن؛ (بی‌تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
 عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ (1387ش)، طبقات مفسرین شیعه، قم: انتشارات نوید اسلام.
علوی مهر، حسین؛ (1387ش)، آشنایی با تاریخ تفسیر و مفسران، انتشارات جامعه المصطفی العالمیه.
 فخر رازى، محمد بن عمر؛ (1420ق)، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
 فیومى، أحمد بن محمد؛ (1414ق)، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، قم: موسسه دار الهجره.
 قرشى،سیّد على اکبر؛ (1412ق)، قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الاسلایة.
 کلینی، محمّد بن یعقوب؛ (1407ق)، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
کریمی، مصطفی؛ (بی‌تا)، جزوه درسی مبانی تفسیر، قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
 مجلسی، محمد باقر؛ (1403ق)، بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
 مصباح یزدی، محمّد تقی؛ (1380ش)، قرآن شناسی، قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
 مصطفوى، حسن؛ (1368ش) التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
 معین، محمّد؛ (1360ش)، فرهنگ فارسی معین، تهران: مؤسسه انتشارات امیر کبیر.
 مودب، سید رضا؛ (1388ش)، مبانی تفسیر قرآن، قم: انتشارات دانشگاه قم.
 میرشمسی، صدیقه؛ (بهار و تابستان 1383ش)، «حجیّت ظواهر آیات قرآن کریم»، مقالات و بررسی‌ها، دفتر 75.
 نجارزادگان، فتح الله؛ (1383ش)، تفسیر تطبیقی، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
 نجفی، محمّد جواد؛ (1379ش)، تفسیر آسان، تهران: انتشارات اسلامیّه.
 هلالی، سلیم بن قیس؛ (1405ق)، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، قم: الهادی.