قرآن کریم، به دلایل گوناگون نیازمند تفسیر و تبیین است، و از جمله راه‌کارهای تفسیر آن، آثاری است که از اولیای دین به مثابه میراثی بزرگ به ما منتقل شده و در این میان، روایات تفسیری پیامبر اکرمو اهل بیت ایشان که به استناد بسیاری از آیات و روایات، تنها کسانی هستند که آگاهی کامل به معارف قرآن و مقصود آن دارند، به عنوان هدیه ای ارزشمند به دست ما رسیده است. این روایات سرشار از مثال‌اند و در این نوشته تلاش شده تا با ارائۀ تعریف مثال، به بررسی کارکردها و فواید آن در روایات تفسیری به صورت ویژه، پرداخته و ویژگی‌های تشبیهی آنها که، عموماً نسبت بدان غفلت می‌شود مورد بررسی قرار گیرند. این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای به فرجام رسیده، به این نتیجه دست یافته که بهره‌گیری از روش‌ها و به کار گیری مثل در تفسیر قرآن، مفید و دلنشین و تبعیّت از این‌گونه سیره تفسیری راهگشای مفسران است. با چنین روشی است که می‌توان مفاهیم بلند و والای قرآنی را در قالبی محسوس و روح‌نواز و قابل فهم به مخاطبان ارائه کرد و به هدف نهایی که تفهیم مطالب و بعد از آن عمل به آیات است نائل آمد.
)