Analysis of the semantics of Good speech and it the barriers from the viewpoint of Holy Quran

Document Type : Research Paper

Authors

1 MA of Quranic Sciences

2 Faculty Member of the University of Quranic Sciences (Maragheh Faculty of Quranic Sciences)

Abstract

The blessing of speech is a main means of communication between human beings and the most natural way of expression, conveying the thoughts and intentions of a man. But this blessing and God-given abilities being can be used on the right tracks in happiness and in the wrong direction too. Therefore, human can be achieved in prosperity under the right and good speech following in both of the world and in contrary to speak reprehensible and wrong word would be ignominy in this world and the Hereafter in punishment.
And this makes people always to speak in a positive impact state in his thought, word, and deed and towards the others. The Holy Quran has stated as well as these features and practices for a good and effective speech.
Connect with the Holy Quran and traditions as well as the features for good speech and expression.
The study tried to use gems precious variety good of speech and that’s traces to be used more in daily life.

Keywords

Main Subjects


قرآن کریم؛ با ترجمه ابوالفضل بهرام‌پور.
نهج‌البلاغه، ترجمه محمد دشتی؛ (1390ش)،  قم: انتشارات پیام مقدس.
ابن فارس، احمد؛ (1404ق)، معجممقاییساللغه، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
ابن منظور، محمد بن مکرم؛ (1414ق)، لسانالعرب، بیروت: نشردار صادر.
اشکوری، محمد بن علی؛ (1090ق)، تفسیرشریفلاهیجی، تهران: نشر داد.
آمدی، عبد الواحد بن محمد؛ (1366ش)، تصنیفغررالحکم، ترجمه درایتی، قم: العلوم الاسلامی.
بلخی، سلیمان؛ (1423ق)، تفسیرمقاتل، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
بحرانی، سید هاشم؛ (1416ق)، البرهانفیتفسیرالقرآن، تهران: بنیاد بعثت.
بلاغی، محمد جواد؛ (1420ق)، الاءالرحمنفیتفسیرالقرآن، تهران: بنیاد بعثت.
جوادی آملی، عبدا لله؛ (1364ش)، تفسیرموضوعیقرآنمجید، تهران: نشر رجا.
حسینی‌شیرازی، سیدمحمد؛ (1423ق)، تبیینالقرآن، بیروت: دارالعلوم.
 دهخدا، علی اکبر؛ (1348ش)، لغت‌نامهدهخدا، تهران: دانشگاه تهران.
 رازی، فخرالدین محمد بن عمر؛ (1423ق)، التفسیرالکبیر (مفاتیحالغیب)، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
راغب اصفهانی، حسین؛ (1388ش)، مفرداتالفاظقرآن، ترجمه مصطفی رحیمی‌نیا، تهران: نشرسبحان.
رضایی اصفهانی، محمدعلی؛ (1387ش)، کتاب تفسیر مهر، قم: پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآنی.
زمخشری، جار الله محمود بن عمر؛ (1416ق)، الکشاف، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
 سبزواری نجفی، محمد بن حبیب؛ (1419ق)، ارشادالاذهانفیتفسیرالقرآن، بیروت: دار المعارف.
 سورآبادی، عقیق بن محمد؛ (1380ش)، تفسیرسورآبادی، تهران: فرهنگ نشر.
 شریعتمداری، جعفر؛ (1372ش)، شرحوتفسیرلغاتقرآنبراساستفسیرنمونه، مشهد: نشرآستان قدس رضوی                        .
شیرازی، سید محمد حسینی؛ (1423ق)، تفسیرتبیینالقران، بیروت: دار العلوم.
صافی، محمود بن عبد الرحیم؛ (1418ق)، الجدولفیاعرابالقرآن، بیروت: دارالرشید.
صدوق، محمد بن علی بن حسین؛ (1361ش)، الخصال، ترجمه محمد باقر کمره‌ای، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
 طالقانی، محمود؛ (1345ش)، پرتویازقرآن، تهران: شرکت سهامی انتشار.
طباطبایی، محمدحسین؛ (1373ش)، المیزانفیتفسیرالقرآن، ترجمه محمدباقر موسوی همدانی قم: انتشارات جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن؛ (1378ش)، تفسیرجوامعالجامع، ترجمه احمد امیری شاد مهری، مشهد: آستان قدس رضوی.
 ــــــــــــــــــ ؛ (1372ش)، مجمعالبیانفیتفسیرالقرآن، با مقدمه محمدجواد بلاغی، تهران: انتشارات ناصرخسرو.
 طوسی، محمدبن حسن؛ (بی‌تا)، التبیانفیتفسیرالقرآن، بیروت: دارحیاء التراث العربی.
 طیب، عبد الحسین؛ (1378ش)، الطیبالبیان، تهران: انتشارات اسلام.
 قرشی، علی‌اکبر؛ (1371ش)، قاموسقرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
 کلینی، محمد بن یعقوب؛ (1365ش)، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مجلسی، محمدباقر؛ (1361ش)، بحارالانوار، بیروت: داراحیااءالتراث العربی.
محمدی ری شهری، محمد؛ (1377ش)، میزانالحکمه، ترجمه محمدرضا شیخی، قم: انتشارات دارالحدیث.
مدرسی، محمدتقی؛ (1377ش)، تفسیرهدایت، مشهد: نشرآستان قدس رضوی.
مصطفوی، حسن؛ (1380ش)، تفسیرروشن، تهران: مرکزنشرکتابتهران.
 ـــــــــــــ؛ (1360ش)، التحقیقفیکلماتالقرآنالکریم، تهران: نشر کتاب.
 معرفت، محمد هادی؛ (1391ش)، تفسیرومفسران، قم: انتشارات تمهید.
 مغنیه، محمد جواد؛ (1378ش)، تفسیرالکاشف، ترجمه موسی دانش، قم، بوستان کتاب.
 مکارم شیرازی، ناصر؛ (1385ش)، تفسیرنمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
میبدی، ابوالفضل رشیدالدین؛ (1371)، کشف‌الاسراروعده‌الابرار، تهران: انتشارات امیرکبیر.