Theosophical interpretation of Imam Khomeini (peace be upon him) of internal modes of Quran

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Quran and Hadith Sciences at Azarbaijan Shahid Madani University

2 MA of religions and theosophy, Azarbaijan Shahid Madani University

Abstract

 
since the perspectives of Imam Khomeini in interpretation of Quran based on this theosophical structure that all entity of creature in terms of existential talent, representative of the names of God Rabbani Characteristics and have benefited from life,common sense and theosophical world. we can resort to significant role of inner modes,which can be considered as theosophical humour among theosophers and constantly has been the source of decline and understanding the revelation of the names of God and address its intuitive and internal modes in status such as closeness,remembrance and worship of God.Such method is considered unlike the rational appearance in multidimensional aspects of the adductive versesevery theosopher can adjust its action and belief with absolute truth of quran development of internal belief and the action. on the other hand,the way of the connection of the remembrance of God, the charachteristics related with internal modes,purification and refining the self from theosophical polytheism and moral vices and the impact of heart presence on the extent of humbleness and closeness in the worship and agreement of intentions,promise and performance in the belief in monotheism which induce the evaluation of the role and the vital value of pure heart in controlling and balancing and then address all internal and external power in order to do theosophical journey from self-examination to theology.

Keywords

Main Subjects


  1. قرآن کریم، ترجمه محمد مهدی فولادوند.

    آملی، سید حیدر؛ (1381)، جلوه دلدار(ترجمه جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار)، چاپ اول، ترجمه: سید یوسف ابراهیمیان آملی، تهران: رسانش.

    آملی، سید حیدر؛ (1362)، اسرارالشریعه و اطوارالطریقه و انوار الحقیقه، چاپ دوم، مقدمه و تصحیح: محمد خواجوی، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

    ابن‌عربی، محی‌الدین؛ (1367)، رسائل ابن عربی، تصحیح نجیب مایل هروی، تهران: مولی.

    ابن‌عربی، محی‌الدین؛ (1383)، فتوحات مکیه، ترجمه محمد خواجوی، تهران: مولی.

    ابن‌حنبل، احمد؛ (1401)، مسند، بیروت: احیاءالتراث العربی.

    احسانی ابن جمهور، محمد ابن علی ابن ابراهیم؛ (1403)، عوالی اللئالی، تحقیق: مجتبی عراقی، قم: مطبعه سید الشهدا.

    انصاری، خواجه عبدالله؛ (1417)، منازل السایرین، تهران: دارالعلم.

    بخاری، محمد ابن اسماعیل؛ (1401)، الصحیح، بیروت: دار احیاءالتراث العربی.

    جامی، نورالدین عبدالرحمان؛ (1370)، نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، تصحیح ویلیام چیتیک، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

    جوادی آملی، عبدالله.(1386)، فطرت در قرآن(تفسیر موضوعی قرآن کریم)، جلد 12، چاپ چهارم، قم: اسراء.

    حسن‌زاده آملی، حسن؛ (1380)، عیون مسائل نفس و شرح آن، ترجمه ابراهیم احمدیان و مصطفی بابایی، قم: قیام.

    حر آملی، شیخ محمد ابن حسن؛ (1383)، وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، تهران: دار الکتب الاسلامیه.

    1. خمینی، روح‌الله؛ (1370)، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم و مصباح الانس، چاپ دوم، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1375 الف)، التعلیقه علی الفوائد الرضویه، قم: موسسه عروج.

    --------؛ (1375 ب)، تفسیر سوره حمد، چاپ چهارم، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س).

    --------؛ (1377)، شرح حدیث جنود عقل و جهل، چاپ چهارم، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1378 الف)، شرح چهل حدیث(اربعین حدیث)، چاپ هفدهم، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1378ب)، آداب الصلوه(آداب نماز)، چاپ هفتم، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1381)، تقریرات فلسفه امام خمینی، تصحیح سید عبدالغنی اردبیلی، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1369)، سر الصلوه معراج السالکین و صلوه العارفین، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1386)، شرح دعای سحر، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    --------؛ (1360)، مصباح الهدایه الی الخلافه والولایه، ترجمه سید احمد فهری، چاپ اول

    --------؛ (1378پ)، صحیفه امام، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س).

    --------؛ (1362)، طلب و اراده، ترجمه و شرح سید احمد فهری، چاپ اول

    --------؛ (1373)، کشف الاسرار، قم: انتشارات مصطفوی.

    --------؛ (1372)، جهاد اکبر، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).

    خمینی، سیدحسن؛ (1390)، گوهر معنا، به کوشش محمد حسن مخبر و محمود صادقی، تهران: موسسه اطلاعات.

    خمینی، سید مصطفی؛ (1362)، تفسیر القرآن الکریم، تصحیح و تحقیق: محمد سجادی اصفهانی، چاپخانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

    خوارزمی، تاج‌الدین حسین؛ (1368)، شرح فصوص الحکم، چاپ دوم، تهران: مولی.

    رازی، نجم‌الدین ابوبکر؛ (1373)، مرصادالعباد من المبدا الی المعاد، به اهتمام: محمد امین ریاحی، تهران: علمی و فرهنگی.

    سراج طوسی، ابونصر؛ (1382)، اللمع فی التصوف، تصحیح رینولد نیکلسون، ترجمه مهدی محبتی، تهران: اساطیر.

    سمنانی، علاءالدوله احمد ابن محمد ابن احمد بیابانکی؛ (1362)، العروه لاهل الخلوه والجلوه، تصحیح نجیب مایل هروی، تهران: مولی.

    سهروردی، شیخ شهاب‌الدین ابوحفص عمر؛ (1363)، عوارف­المعارف، مترجم: ابومنصور عبد المومن اصفهانی، تهران: علمی و فرهنگی.

    شاه‌آبادی، میرزا محمدعلی؛ (1387)، رشحات البحار، تصحیح تحقیق و ترجمه: زاهد ویسی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.

    غزالی، ابوحامد محمد؛ (1370)، احیاءعلوم الدین، ربع عبادات، جلد1، ترجمان: مویدالدین محمد خوارزمی، به کوشش: حسین خدیو جم، تهران: موسسه علمی فرهنگی.

    -------------؛ (1358)، احیاءعلوم الدین، ربع منجیات، جلد4، ترجمان: مویدالدین محمد خوارزمی، به کوشش: حسین خدیو جم، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

    فخررازی؛ (1389)، تفسیر فاتحه الکتاب، مترجم: سید جوادهاشمی‌نژاد، قم: فکرآوران.

    1. فیض کاشانی، محمد ابن مرتضی؛ (1339)، المحجه البیضاء فی احیاءالاحیاء علوم‌الدین، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران: مکتبه الصدوق.

    قشیری، ابوالقاسم؛ (1379)، ترجمه رساله قشیریه، با تصحیحات و استدراکات بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: موسسه علمی و فرهنگی.

    قشیری، ابوالقاسم؛ (1400)، لطایف الاشارات، مصر: الهیئه المصریه العامه للکتاب.

    قونیوی، صدرالدین؛ (1371)، کتاب الفکوک، تصحیح محمد خواجوی، تهران: مولی.

    قیصری، داوودابن‌محمود؛ (1387)، شرح قیصری بر فصوص الحکم ابن عربی، جلد1و2، ترجمه محمد خواجوی، تهران: مولی.

    کاشانی، عبدالرزاق؛ (1376)، اصطلاحات صوفیه، تصحیح گل بابا سعیدی، قم: سازمان تبلیغات اسلامی.

    کلینی رازی، ابی جعفر محمد ابن یعقوب ابن اسحاق؛ (1348)، اصول کافی، با ترجمه و شرح: سید جواد مصطفوی، تهران: انتشارات مسجد چهارده معصوم(ع).

    گنابادی، سلطان محمد؛ (1408)، تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده، چاپ دوم، بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات.

    لاهیجی، شمس‌الدین محمد؛ (1371)، مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز، تصحیح محمدرضا برزگر خالقی، تهران: زوار.

    مجلسی، محمدباقر؛ (1403)، بحارالانوار، ترجمه محمد حسن ابن محمد ولی ارومیه­ای، تهران: نشر کتابفروشی اسلامیه.

    مسلم نیشابوری، ابو الحسین مسلم ابن حجاج؛ (1412)، الصحیح من المسلم، تحقیق: محمد فواد عبد الباقی، بیروت: دارالفکر.

    میبدی، ابوافضل رشید‌الدین؛ (1357)، کشف الاسرار و عده الابرار، تفسیر خواجه عبدالله انصاری، جلد 1 و 9، به سعی و اهتمام: علی اصغر حکمت، تهران: امیر کبیر.

    میبدی یزدی، کمال‌الدین میر حسین ابن معین الدین، (1390)، شرح دیوان منسوب به امیرالمومنین علی(ع)، مقدمه و تصحیح حسن رحمانی و ابراهیم اشک شیرین، تهران: دفتر نشر میراث مکتوب.

    نراقی، ملا احمد؛ (1387)، معراج السعاده، (علم اخلاق اسلامی و اخلاق عملی)، تهران: انتشارات ولیعصر (ع).

    هجویری غزنوی، ابولحسن علی ابن عثمان جلابی؛ (1350)، کشف­المحجوب، به کوشش محمد حسین تسبیحی رها، اسلام­آباد پاکستان: مر کز تحقیقات فارسی ایران.

    همدانی، مولی عبدالصمد؛ (1370)، بحرالمعارف، جلد1، تحقیق و ترجمه حسین استاد ولی، چاپ اول، تهران: حکمت.