Examining the Doctrine of Cursing in Islamic Teachings

Document Type : Research Paper

Authors

Assistant Professor

Abstract

Cursing the evil can be divided into general and particular. There is no doubt about the religious teachings about the permission and the implementation of the general curses against the vice, and to some extent, we have some religious documents, but for the generalization of the permission in such a way that in the religious communities it becomes legal and universal which leads to the excommunication and subtraction of the Ummah of Islam, it is necessary to examine the essence of cursing, the rationale, the source and ultimately the permissibility of execution. In the present study, by describing and analyzing the dimensions mentioned, we conclude that being committed to piety and precaution is not to abandon general curses and to consider in cursing all aspects of faith, ethics, and jurisprudence in order to not to exit from the path of modesty and the straight path. This is a branch of strengthening awareness and ijtihad about religious doctrines and the consequences of extremism from religion and faith in the history of the uprising and descent of the Islamic nation as well as a branch of the strengthening of faith and the admiration of the good dead.

Keywords

Main Subjects

References

  1. قرآن کریم.

  2. ابن بابویه، محمد بن على؛ (1362ش)، الخصال، مصحح علی‌اکبر غفاری، قم: مکان چاپ قم.

  3. -------------؛ (1406ق)، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم: دار الشریف الرضی قم.

  4. -------------؛ (1413ق)، من لا یحضره الفقیه، قم: انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین قم.

  5. ابن‌ابی‌الحدید، عبد الحمید بن هبة الله‏؛ (1404ق)، شرح نهج‌البلاغه، مصحح: ابراهیم، محمد ابوالفضل، مکتبة آیت‌الله مرعشی نجفی.

  6. ابن‌خلدون؛ (بی تا)، مقدمه ابن‌خلدون، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

  7. ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم؛ (1414ق)، لسان العرب، بیروت: دار صادر.

  8. امین، سیدمحسن؛ (1406ق)، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات.

  9. تهانوی، محمدعلی؛ (1996م)، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون.

  10. تهرانی، شیخ آقابزرگ؛ (1408ق)، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ناشر اسماعیلیان، قم: کتابخانه اسلامیه.

  11. جرجانی، میرسیدشریف؛ (1412ق)، التعریفات، تهران: ناصرخسرو.

  12.  جوادی آملی، عبد الله؛ (1388-1389ش)، تفسیر تسنیم، ج 8-14-15، قم: ناشر اسراء.

  13.  راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد؛ (1412ق)، المفردات فی غریب القرآن، به تحقیق صفوان عدنان داوری، بیروت: دار العلم الدارالشامیه.

  14.  زمخشری، محمود؛ (1407)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی.

  15.  شریف رضی، ابو الحسن محمد الرضی بن الحسن الموسوی؛ (1384ش)، نهج البلاغه، به تحقیق صبحی صالح، قم: دارالحدیث للطباعة و النشر.

  16.  شیخ مفید؛ (1413ق)، اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات، قم: کنگره جهانی شیخ مفید.

  17. صدر المتألهین شیرازى، محمد بن ابراهیم؛ (1383ش)، شرح أصول الکافی، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

  18.  طریحی، فخرالدین؛ (1357)، مجمع البحرین، تحقیق سیداحمد حسینی، تهران: ناشر کتابفروشی مرتضوی.

  19.  عمید زنجانی، عباسعلی؛ (1386ش)، قواعد فقه، جلد سوم، بخش حقوق عمومی، ناشرسازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه­ها.

  20. فیومی، احمدبن‌محمد؛ (بی تا)، بی جا، مصباح المنیر.

  21. 2فراهیدی، خلیل‌بن‌احمد؛ (1410ق)، کتاب العین، قم: انتشارات هجرت.

  22.  قمی، شیخ عباس؛ (1356ش)، الدّرّ النّظیم فی لغات القرآن الکریم، به تحقیق رضا استادی و ترجمه‌ سید محمدصادق عارف، ایران، مشهد، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.

  23.  کلینى، محمد بن یعقوب؛ (1429ق)، کافی (ط - دار الحدیث) – قم.

  24.  ـــــــــــــــــــ؛ (1407)، اصول کافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.

  25.  مهیار، رضا؛ (بی تا)، فرهنگ ابجدی عربی فارسی: ناشر اسلامی.

  26.  مطهری مرتضی؛ (1358ش)، مجموعه آثار.

  27.  مجلسی، محمدباقر؛ (1403ق)، بحارالانوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة الاطهار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

Biannual Journal of research in the interpretation of Quran
Volume 4, Issue 7
January 2017
Pages 140-123

Files

History

  • Receive Date: 06 June 2017
  • Revise Date: 09 August 2017
  • Accept Date: 05 October 2017

Share

How to cite

Statistics