Satan in the Bible and the Holy Quran

Document Type : Research Paper

Authors

1 M. A. of Quran and Hadith sciences, IKIU asiehmarzani@yahoo.com

2 Asisstant professor in Quran and Hadith sciences, IKIU memari@ikiu.ac.ir

Abstract

The Satan is one of the most important and challenging concepts in different religions especially in Judism, Cristianity, and Islam. According to these religions, the fate of the man will be in facing with Satan. The authentic teachings of revealed texts could protect the believers against this enemy. Studying and analysing the Holy Quran and the Bible analytically and comparatively can help us declare the essence, description, and postion of the Satan and it’s similarities and differences in these Holy texts. The Satan is described in both texts as a human-like creature having the power of reasoning, free-will, and responsibility but rebellious and rejected from the God’s court. He is an enemy and a devastator factor for Humankind but but with different essences and actions in the Bible and the Quran. Described as an Angle in the Bible and as an Elf or Ginny in the Quran, the Satan’s power of dominance also includes the power to deviate even the prophets and to enter the realm of death; but the Quran considers his power at most to deviate and tempt Mankind to darkness as sees no way for him to dominate on Prophets and the faithful believers.

Keywords

Main Subjects

References

  1. قرآن کریم.
  2. ابن بابویه، محمد بن على؛ (1362ش)، الخصال، مصحح علی‌اکبر غفاری، قم: مکان چاپ قم.
  3. ـــــــــــــــــــــ ؛ (1406ق)، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم: دار الشریف الرضی قم.
  4. ـــــــــــــــــــــ ؛ (1413ق)، من لا یحضره الفقیه، قم: انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین قم.
  5. ابن‌ابی‌الحدید، عبد الحمید بن هبة الله‏؛ (1404ق)، شرح نهج‌البلاغه، مصحح: ابراهیم، محمد ابوالفضل، مکتبة آیت‌الله مرعشی نجفی.
  6. ابن‌خلدون؛ (بی‌تا)، مقدمه ابن‌خلدون، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  7. ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم؛ (1414ق)، لسان العرب، بیروت: دار صادر.
  8. امین، سیدمحسن؛ (1406ق)، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات.
  9. تهانوی، محمدعلی؛ (1996م)، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون.
  10. تهرانی، شیخ آقابزرگ؛ (1408ق)، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ناشر اسماعیلیان، قم: کتابخانه اسلامیه.چ
  11. جرجانی، میرسیدشریف؛ (1412ق)، التعریفات، تهران: ناصرخسرو.
  12. جوادی آملی، عبدالله؛ (1388-1389ش)، تفسیر تسنیم، ج 8-14-15، قم: ناشر اسراء.
  13. راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد؛ (1412ق)، المفردات فی غریب القرآن، به تحقیق صفوان عدنان داوری، بیروت: دار العلم الدارالشامیه.
  14. زمخشری، محمود؛ (1407)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی.
  15. شریف رضی، ابو الحسن محمد الرضی بن الحسن الموسوی؛ (1384ش)، نهج‌البلاغه، به تحقیق صبحی صالح، قم: دارالحدیث للطباعة و النشر.
  16. شیخ مفید؛ (1413ق)، اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات، قم: کنگره جهانی شیخ مفید.
  17. صدر المتألهین شیرازى، محمد بن ابراهیم؛ (1383ش)، شرح أصول الکافی، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
  18. طریحی، فخرالدین؛ (1357)، مجمع البحرین، تحقیق سیداحمد حسینی، تهران: ناشر کتابفروشی مرتضوی.
  19. عمید زنجانی، عباسعلی؛ (1386ش)، قواعد فقه، جلد سوم، بخش حقوق عمومی، ناشرسازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه­ها.
  20. فیومی، احمدبن‌محمد؛ (بی‌تا)، بی‌جا، مصباح المنیر.
  21. فراهیدی، خلیل‌بن‌احمد؛ (1410ق)، کتاب العین، قم: انتشارات هجرت.
  22. قمی، شیخ عباس؛ (1356ش)، الدّرّ النّظیم فی لغات القرآن الکریم، به تحقیق رضا استادی و ترجمه‌ سید محمدصادق عارف، ایران، مشهد، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.
  23. کلینى، محمد بن یعقوب؛ (1429ق)، کافی (ط - دار الحدیث) – قم.
  24. ـــــــــــــــــــ ؛ (1407)، اصول کافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
  25. مهیار، رضا؛ (بی‌تا)، فرهنگ ابجدی عربی فارسی: ناشر اسلامی.
  26. مطهری مرتضی؛ (1358ش)، مجموعه آثار.
  27. مجلسی، محمدباقر؛ (1403ق)، بحارالانوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة الاطهار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
Biannual Journal of research in the interpretation of Quran
Volume 4, Issue 8
July 2018
Pages 111-88

Files

History

  • Receive Date: 15 November 2017
  • Revise Date: 16 May 2018
  • Accept Date: 20 May 2018

Share

How to cite

Statistics